(opcjonalnie) krótkie wprowadzenie do ukraińskiej kultury/systemu edukacyjnego (prezentacja)

Ogólne:
Zapoznanie polskiej społeczności szkolnej z kulturą ukraińską
Uwrażliwienie lokalnej społeczności szkolnej na potrzeby innych
Budowanie kompetencji międzykulturowych
Taksonomia celów wg Blooma
A) Cele poznawcze:
zajęcie się konkretną sytuacją za pomocą filmu VR
głębsze zrozumienie sytuacji dzieci cudzoziemców w polskich szkołach poprzez całkowite zanurzenie w sytuacji na pół rzeczywistej, poznanie kultury ukraińskiej
B) Cele emocjonalne:
zapewnienie bezpieczeństwa emocjonalnego w zakresie przyjmowania nowej/innej kultury i jej przedstawicieli w szkole
zanurzenie się uczestnika w pół rzeczywistej sytuacji oraz połączenie ze swoimi doświadczeniami życiowymi i emocjami
C) Cele psychomotoryczne:
Konfrontacja z poszczególnymi aspektami zachowań związanych z sytuacją przyjmowania studentów zagranicznych, konfrontacja z poszczególnymi aspektami zachowań związanymi z zastosowaniami i obyczajami obcych kultur

– głębsze zrozumienie sytuacji dzieci cudzoziemców przyjeżdżających do polskich szkół,
– nabycie kompetencji międzykulturowych gotowych do wykorzystania w sytuacji przyjmowania uczniów zagranicznych w polskich szkołach,
– wzbudzenie poczucie bezpieczeństwa w przyszłej sytuacji związanej z tematem.

dyskusja, filmy VR, dramat, arkusze robocze

Wstęp:
Ludzie boją się nieznanego. Ważną egzemplifikacją nieznanego może być inna kultura w szkole. Może to być szczególnie aktualne w sytuacji, gdy rodzice i dzieci spotykają się z kimś nowym/nieznanym i innym od nich. Rodzic może się tego obawiać podwójnie, zarówno w imieniu własnym, jak i w imieniu dziecka. W ramach naszego warsztatu chcielibyśmy pracować z lokalnymi społecznościami, które spotykają się z nową/inną kulturą. Co więcej, chcielibyśmy pokazać dwie strony medalu. Chcielibyśmy postawić polskich rodziców na miejscu drugiej osoby, aby mogli wczuć się w dzieci, które są postrzegane jako nowe/inne (dziecko, które przyjeżdża do nowego kraju i obcej kultury). W ten sposób chcemy oswoić rodziców z nowym/innym, a jednocześnie uwrażliwić ich na doświadczenia dzieci cudzoziemskich.

Rozgrzewka: gra „Opowiedz mi historię swojego imienia”. Prowadzący trzyma piłkę i opowiada historię swojego imienia – na przykład jego znaczenie, kto go nadał lub jak bardzo mu się podoba. Po opowiadaniu rzuca piłkę do innego uczestnika zadając pytania: Jaka jest historia twojego imienia? Uczestnicy rzucają piłkę, aby każdy miał okazję powiedzieć kilka słów o swoim imieniu.

Prowadzący podsumowuje to, o czym grupa dyskutowała i czego się nauczyła podczas sesji. Jest to też czas na dodatkowe pytania. Prowadzący wyświetal prezentację
„Wspieranie dziecka cudzoziemskiego w nowej szkole”, czyli podsumowanie treści pojawiających się na zajęciach.